در شهر «ابومی» در جنوب کشور بنین برای نزدیک به دو قرن روایتهایی درباره استفاده از خون انسانها در ساخت کاخ حاکمان محلی رواج داشت. حالا، اما دانشمندان با بررسی دیوارههای داخلی کاخها میگویند این روایتها ریشه در واقعیت دارد. کاخهای سلطنتی ابومی در پایتخت پادشاهی داهومی در غرب آفریقا، مقر اصلی ۱۲ پادشاه متوالی بود که از قرن هفدهم تا اوایل قرن بیستم بر این منطقه حکومت میکردند. در این مجموعه سلطنتی اما کلبهای ویژه آئین تشییع وجود دارد که از مصالح ساختمانی غیرمتعارف ساخته شدهاند: ترکیب نان باگت و خون انسان.
در شهر «ابومی» در جنوب کشور بنین برای نزدیک به دو قرن روایتهایی
درباره استفاده از خون انسانها در ساخت کاخ حاکمان محلی رواج داشت. حالا
اما دانشمندان با بررسی دیوارههای داخلی کاخها میگویند این روایتها
ریشه در واقعیت دارد.
کاخهای سلطنتی ابومی در پایتخت پادشاهی داهومی در غرب آفریقا، مقر
اصلی ۱۲ پادشاه متوالی بود که از قرن هفدهم تا اوایل قرن بیستم بر این
منطقه حکومت میکردند.
این کاخها که در یک محوطه ۴۰ هکتاری در قلب شهر ابومی قرار داشتند،
میتوانستند تا ۸ هزار نفر را در خود جای دهند و شامل بناهایی دوطبقه به
نام «خانه کوهری» یا «آکوچو» میشدند.
در میان حاکمان سلسله داهومی، «قزو» نهمین پادشاه داهومی محسوب میشد
که از سال ۱۸۱۸ تا ۱۸۵۸ قدرت را در دست داشت و به دلیل خوی نظامی خود مشهور
بود. از زمان حکمرانی او تا کنون شایعات زیادی درباره اعمال وحشیانه
پادشاه قزو وجود داشته است.
در محوطه باغ سلطنتی ابومی، مسیر منتهی به کاخ او با جمجمهها و
استخوانهای فک دشمنان شکستخوردهاش سنگفرش شده و تاج و تختاش بر روی
چهار جمجمه متعلق به رهبران شکستخورده از او قرار گرفتهاند.
در این مجموعه سلطنتی اما کلبهای ویژه آئین تشییع وجود دارد که از
مصالح ساختمانی غیرمتعارف ساخته شدهاند: ترکیب نان باگت و خون انسان.
پیش از این ادعا شده بود که دیوارهای داخلی این بنا از روغن قرمز و آب
مقدس مخلوط با خون ۴۱ قربانی ساخته شده است. عدد ۴۱ یک عدد مقدس در آئین
«وودو» به شمار میرود و تصور میشود این تعداد قربانی احتمالا برده یا
جنگجویان اسیر دشمن بودهاند.
در فرهنگ و آئین وودو، که ترکیبی از مناسک جادوگری است و همچنان در
زندگی بنینیها نفوذ دارد، از خون همراه با نیایش و آب مقدس برای تقدیس
ساختمانها یا جان بخشیدن به سازههای چوبی استفاده میشود.
دیوارهای داخلی کاخ
گروهی از پژوهشگران برای تعیین ترکیب دقیق اجزای سازنده دیوار از یک
روش علمی ویژه به نام «طیفسنجی جرمی متوالی با وضوح بالا» (MS/MS) استفاده
کردند تا پروتئینهای داخل روکش دیوارها را مشخص کنند.
نتایج آزمایش آنان وجود هموگلوبین و ایمونوگلوبولین خون انسان و مرغ
را تایید کرد و نشان داد که ملاط دیوارهها در واقع از خون انسان ساخته شده
است.
مرگ پادشاهان داهومی اغلب با قربانی کردن بیش از ۵۰۰ انسان در مراسمی
به نام «رسوم بزرگ» همراه بود. با این حال هنوز مشخص نیست که آیا خون
یافتشده در دیوارهای مقبره در چنین زمانی ریخته شدهاند یا نه.
به نظر میرسد ادای احترام به پادشاه متوفی و محافظت از جسد او با یکی
از بنیانیترین مواد تشکیلدهنده حیات، هدف استفاده از خون قربانیان در
بنا بوده است.
محققان می گویند تجزیه و تحلیل دیانای موجود در دیوارهها میتواند
به آشکار کردن دقیق تعداد افرادی که به طور غیرارادی خون خود را برای تقدیس
این سازه اهدا کردند، کمک کند.
پژوهشگران همچنین در ادامه تحقیق خود آثاری از گندم را روی دیوارها
پیدا کردند. این کشف از آن لحاظ شگفتآور بود که چنین نوع گندمی تا مدتها
پس از مرگ پادشاه قزو در جنوب صحرای آفریقا کشت نمیشد.
محققان معتقدند از آنجا که قزو از طرفداران پر و پا قرص ناپلئون سوم
امپراتور فرانسه بوده و اغلب هدایایی دیپلماتیک مانند پارچه، اسلحه و صدف
زینتی از بنین به فرانسه میفرستاده است؛ ممکن است گندم در قالب باگتهای
فرانسوی و سایر اقلام پختهشده به قزو هدیه داده شده باشد و بعداً به عنوان
بخشی از مناسک دفن در یک اتاقک کاخ او به کار رفته باشد.
نتایج مطالعات تازه در نشریه علمی «Proteomics» منتشر شده است.
منبع خبر :
https://parsi.euronews.com/