در سالهای اخیر ساخت انیمیشنهایی که متخصصان ایرانی در آن هنرنمایی میکنند، نشان داد که ما هم میتوانیم قدم در دنیای رنگ و جادو بگذاریم اما موانع بر سر راه رسیدن به سر منزل مقصود بسیار است.
به گزارش ایسکنانیوز،
روزگاری نه چندان دور ساخت انیمیشنی صفر تا صد ایرانی آن هم در دنیایی که
دیزنی و کمپانیهای بزرگ آمریکایی یکهتازی میکنند، رویا بود اما در
سالهای اخیر ساخت انیمیشنهایی که متخصصان ایرانی در آن هنرنمایی میکنند،
نشان داد که ما هم میتوانیم قدم در دنیای رنگ و جادو بگذاریم اما موانع
بر سر راه رسیدن به سر منزل مقصود بسیار است.
عدهای نبود اتاق فکر مناسب را عامل رشد کند
انیمیشن در ایران میدانند و در مقابل برخی هم معتقدند که ما در
انیمیشنسازی کند نیستیم و اتفاقا ظرفیتهای خوبی هم داریم اما عوامل دیگری
سد راه هستند. شاید لازم باشد که برای پیداکردن حلقههای مفقوده سراغ
کسانی برویم که خود در دل ماجرا هستند و اثر تولید میکنند.
انیمیشن بازار خود را پیدا میکند به حمایت نیاز ندارد
برخی سازندگان انیمیشن معتقدند که بیش از اینکه به حمایت نیاز داشته باشند، به آزادی عمل نیاز دارند.
محمدامین همدانی تهیه کننده پسر دلفینی از ایندست کارگردانان است. وی در گفتوگو با ایسکانیوز اظهار
کرد: در حال حاضر حمایت زیادی از هنر انیمیشن لازم نیست و بیشتر نیاز
داریم که مسئولان اجازه دهند تا بتوانیم کار خودمان را انجام دهیم و اگر
بحثهای حقوقی، بیمهای و مالیاتی آسیب چندانی به کار ما وارد نکند کفایت
میکند، چرا که انیمیشن میتواند بازار خود را ایجاد کند و نیاز به حمایت
مدیران و مسئولان ندارد.
وی با بیان اینکه من راه را برای
انیمیشنسازان ایرانی کاملا هموار میدانم چرا که بازارهای بسیار بزرگی در
ایران وجود دارد، افزود: مسئلهای که وجود دارد این است که اگر دیر بجنبیم
سازندگان انیمیشن از مولف بودن به کارگران بزرگ خارجی تبدیل میشوند برای
همین نیاز است عجله کنیم تا استودیوها و کمپانیهای ایرانی تالیف را همچنان
با خود داشته و بتوانند مولف باشند. اما اگر دیر بجنبیم کمپانیها بیشتر
سفارشی خواهند شد و این یک تراژدی برای هنر کشور خواهد بود.
همدانی گفت: موضوع سینمای کودک یک موضوع
حیاتی و استراتژیک در سینمای کشور به شمار میرود و بعد از دوران خواب و
افولی که در دوران کرونا داشته اگر الان با هجمه تولیداتی که قرار است به
اکران و عرضه برسد دچار کملطفی شود ممکن است ضربه شدیدی بخورد و فضای
سینمای کودک برای دوران طولایتری تبدیل به یاس و ناامیدی شود برای همین
امید میرود که بعد از ماجرای کرونا بتوانیم شاهد رونق در سینمای کودک
باشیم.
انباشت امکانات در تهران و دست خالی شهرستانیها
کارگردانهایی که در شهرستانها کار
میکنند، نظر دیگری دارند و معتقدند که حمایتهای مسئولان از انیمیشن باید
به صورت ایجاد تعادل میان انباشت امکانات در پایتخت در مقایسه با
شهرستانها باشد.
عباس عسکری کارگردان لوپتو نیز ضمن
اشاره به این نکته عنوان کرد: تولید انیمیشن یک فرآیند بسیار طولانی است و
در واقع به همین دلیل است که تولید انیمیشن هزینه زیادی میطلبد، به همین
دلیل است که تعداد انیمیشنهای روی پرده حتی به 10 مورد هم نمیرسد.
وی ادامه داد: مشکلات در حوزه انیمیشن
مخصوصا برای ما که کارمان را در کرمان تولید کردیم، بیشتر هم بود. علاوه بر
این به طور کلی تمرکز پروژهها، امکانات و نیروی کار هم در پایتخت است.
مثلا برای فرآیند رندر به رندرفارم نیاز است و تقریبا تمام رندرفارمهای
ایران در تهران هستند. این مسائل تولید در شهرستان را بسیار سخت میکند.
به گزارش ایسکانیوز،
برای اینکه ما بتوانیم وارد بازارهای جهانی انیمیشن شده و در کنار آن
رضایت داخلی را هم به دست آوریم به چند بازو نیاز داریم؛ بازوی اول حضور
متخصصانی کارآمد است که دنیای انیمیشن را بشناسند و از منظر فنی توان تولید
انیمیشنی با استانداردهای جهانی را داشته باشند که در این حوزه وضعیت به
نسبت مناسبی داریم، بازوی دوم وجود امکانات و توزیع عادلانه امکانات است که
این حوزه حمایت مسئولان را میطلبد که اگر این دو در کنار هم قرار نگیرند،
نمیتوان به سر منزل مقصود در تولید انیمیشن رسید. پس لازم است مسئولان
آستین همت بالا بزنند و از ظرفیتهای خوبی که در ایران داریم حمایت کنند در
غیر این صورت همان متخصصانی که داریم را هم از دست میدهیم.
انتهای پیام/
منبع خبر :
https://www.iscanews.ir/