جایی که حسن روحانی مثل همیشه منافع ملی را اولویت بر هر جریان، گروه و حزبی دانست و موفقیت مذاکرات را خواست ملی نامید، آن‌هم در شرایط حساس کنونی. برای جریان عقل‌گرا و اعتدال مهم نیست چه کسی احیای برجام را انجام می‌دهد یا چه کسانی مذاکره کرده‌اند، مهم آثار و تبعات آن است که باید در کشور و سر سفره مردم دیده و لمس شود و به قول آن سخنرانی معروف حسن روحانی، امروز همه از مذاکرات حرف می‌زنند، پس مذاکره را قبول کردید. برای ما این مهم بود که بفهمید راه، مذاکره و تعامل با جهان است. تاریخ از یاد نخواهد برد زمانی که دستگاه دیپلماسی دولت تدبیر و امید مشغول مذاکره با دشمنان ایران بود، چه اتفاقات تلخی افتاد؛ اما امروز از روزنامه‌هایی که به اعضای تیم مذاکره‌کننده توهین کردند، خبری نیست، صداوسیمایی که هر‌روز گاندو و مستند و سریال می‌ساخت، برنامه‌های آشپزی و شیرینی‌پزی تولید می‌کند و دیگر از همایش دلواپسیم خبری نیست و شکر خدا همه دل‌آرام شده‌اند و دیگر کسی نیست که روی رئیس سازمان انرژی اتمی و دانشمند کشورش سیمان ریخته و او را در رآکتور هسته‌ای دفن کند. امروز کسی برجام را پاره نمی‌کند‌ بلکه به دنبال تکه‌ها و کاغذ‌های‌ پاره‌شده آن هستند که آن را وصله‌‌وپینه کرده و به هم بچسبانند و در این راه از هم سبقت می‌گیرند. از منابع مطلع و آگاه هم خبری نیست؛ گویا همه در این دولت مطلع و آگاه شده‌اند. آقایی که برجام را کاریکاتور می‌دانست، امروز آرماتوربند برجام شده است‌ اما امروز را با آن روزها مقایسه کنید. این را برای وجدان بیدار تاریخ می‌گویم، رئیس دولت تدبیر و امید از به‌ثمر‌رسیدن مذاکرات حمایت می‌کند و آن را خواست ملی می‌نامد. دیپلمات‌های برجسته دولت قبل، ظریف و صالحی، برخلاف اقدامات دوستان از تیم مذاکره‌کننده ایران حمایت کرده و با گل به استقبال تیم ایرانی در برابر دشمنان وطن می‌روند، نه لنگه کفش. امروز برجام روحانی ری‌استارت می‌شود؛ سنگ‌بنایی که مبدع آن حسن روحانی بود و بعدها کسانی روی این دیوار محکم دیپلماسی یادگاری نوشتند. هر‌چه سعی کردند نام آن را تغییر دهند‌ اما برجام، برجام ماند تا شاید نام آنها نیز به‌عنوان اشخاصی که در ساخت این دیوار زحمت کشیدند، دیده شود‌.

‌صحبت‌های اخیر حسن روحانی درباره مذاکرات کنونی وین، نشان از همان روش اعتدال و عقلانیت هشت سال گذشته را داشت؛ جایی که حسن روحانی مثل همیشه منافع ملی را اولویت بر هر جریان، گروه و حزبی دانست و موفقیت مذاکرات را خواست ملی نامید، آن‌هم در شرایط حساس کنونی. برای جریان عقل‌گرا و اعتدال مهم نیست چه کسی احیای برجام را انجام می‌دهد یا چه کسانی مذاکره کرده‌اند، مهم آثار و تبعات آن است که باید در کشور و سر سفره مردم دیده و لمس شود و به قول آن سخنرانی معروف حسن روحانی، امروز همه از مذاکرات حرف می‌زنند، پس مذاکره را قبول کردید. برای ما این مهم بود که بفهمید راه، مذاکره و تعامل با جهان است. تاریخ از یاد نخواهد برد زمانی که دستگاه دیپلماسی دولت تدبیر و امید مشغول مذاکره با دشمنان ایران بود، چه اتفاقات تلخی افتاد؛ اما امروز از روزنامه‌هایی که به اعضای تیم مذاکره‌کننده توهین کردند، خبری نیست، صداوسیمایی که هر‌روز گاندو و مستند و سریال می‌ساخت، برنامه‌های آشپزی و شیرینی‌پزی تولید می‌کند و دیگر از همایش دلواپسیم خبری نیست و شکر خدا همه دل‌آرام شده‌اند و دیگر کسی نیست که روی رئیس سازمان انرژی اتمی و دانشمند کشورش سیمان ریخته و او را در رآکتور هسته‌ای دفن کند. امروز کسی برجام را پاره نمی‌کند‌ بلکه به دنبال تکه‌ها و کاغذ‌های‌ پاره‌شده آن هستند که آن را وصله‌‌وپینه کرده و به هم بچسبانند و در این راه از هم سبقت می‌گیرند. از منابع مطلع و آگاه هم خبری نیست؛ گویا همه در این دولت مطلع و آگاه شده‌اند. آقایی که برجام را کاریکاتور می‌دانست، امروز آرماتوربند برجام شده است‌ اما امروز را با آن روزها مقایسه کنید. این را برای وجدان بیدار تاریخ می‌گویم، رئیس دولت تدبیر و امید از به‌ثمر‌رسیدن مذاکرات حمایت می‌کند و آن را خواست ملی می‌نامد. دیپلمات‌های برجسته دولت قبل، ظریف و صالحی، برخلاف اقدامات دوستان از تیم مذاکره‌کننده ایران حمایت کرده و با گل به استقبال تیم ایرانی در برابر دشمنان وطن می‌روند، نه لنگه کفش. امروز برجام روحانی ری‌استارت می‌شود؛ سنگ‌بنایی که مبدع آن حسن روحانی بود و بعدها کسانی روی این دیوار محکم دیپلماسی یادگاری نوشتند. هر‌چه سعی کردند نام آن را تغییر دهند‌ اما برجام، برجام ماند تا شاید نام آنها نیز به‌عنوان اشخاصی که در ساخت این دیوار زحمت کشیدند، دیده شود‌.

منبع خبر : https://www.sharghdaily.com/