تا هفته گذشته، استراتژی دیرینه اسرائیل این بود که به بشار اسد تکیه کند تا صلح ناآرام مرزی را حفظ کند و نگذارد سوریه به سکوی دیگری برای حملات به اسرائیل تبدیل شود. حتی از سال ۲۰۱۱ که جنگ داخلی در سوریه آغاز شد، نتانیاهو مخالفت خود با کمک به گروههای شورشی برای سرنگونی رژیم اسد را اعلام کرد. حتی وقتی اسد به ایران و حزبالله اجازه داده شد که در سوریه فعالیت کنند، اسرائیل پایگاههای آنها را بمباران کرد، اما اقدامی مستقیم علیه رژیم انجام نداد. در ماههای اخیر، با حمله اسرائیل به حزبالله در لبنان، – از طریق پیامهای ارسال شده به دولت روسیه – که از اسد خواسته شد تا روابط خود را با حزبالله و ایران قطع کند. این آرزوی ذهنی، همچنان سیاست اسرائیل بود تا اینکه هفته گذشته شورشیان راه خود را به سوی دمشق باز کردند.