عوامل مختلفی در انتخاب بازیگران آثار نمایشی بزرگی همچون فیلم های «هری پاتر» دخیل است. این انتخاب ها اغلب به قدری درست اند که مخاطبان رابطه ی قوی ای با شخصیت ها برقرار می کنند، رابطه ای که تمیز دادن بازیگر از نقشش را دشوار می سازد. برای مثال، می توانید شخصیت هری پاتر را با بازی کسی به غیر از دنیل رادکلیف یا شخصیت هرماینی را با بدون اِما واتسون تصور کنید؟ گرچه بسیاری از مخاطبان تصور می کنند که این بازیگرها برای بازی در این نقش ها ساخته شده بودند، اما این امکان هم وجود داشت که از سوی خالقان کار پسند نمی شدند و بازیگران دیگری به جایشان انتخاب می شدند.